Jest to ten rodzaj urlop na myśl o którym każdy z pewnością dostaje gęsiej skórki. Urlop kojarzy się przecież z odpoczynkiem, ale jak tu odpoczywać za darmo? Niestety są takie branże w gospodarce, gdzie na produkowane dobra jest albo wzmożony popyt, albo chwilowy spadek zainteresowania.
Jednak u niektórych panuje błędne przekonanie, że urlop bezpłatny można pracownikowi narzucić.
Otóż nie.
Zgodnie z art.174 Kodeksu Pracy, urlop bezpłatny udzielony może zostać wyłącznie na pisemny wniosek pracownika. Sytuacja, gdy kierownictwo narzuca pracownikom 2 tygodnie urlopu bezpłatnego jest niedopuszczalna. Stosując się do tej wykładni, rodzaj tego urlopu nabiera całkiem odmiennego znaczenia.Powinien być podyktowany osobistymi potrzebami konkretnego pracownika, na przykład gdy z różnych powodów nie jest w stanie pogodzić swoich spraw osobistych w ramach przyznanego urlopu wypoczynkowego. Jednak należy pamiętać, że wniosek o urlop bezpłatny nie jest czynnością jednostronną. Taki wniosek wymaga zgody przełożonego, który bez podania przyczyny może nie wyrazić zgody na jego udzielenie. Długość udzielonego urlopu ma również duże znaczenie. Urlop wynoszący 3 miesiące i dłużej może posiadać klauzulę nakazującą powrót pracownikowi do pracy na żądanie po upływie okresu trzymiesięcznego, urlop udzielony na czas krótszy niż trzy miesiące nie może być przerwany wezwaniem do stawienia się w miejscu pracy. Rzeczą kolejną jest kwestia wymiaru urlopu wypoczynkowego przypadająca na okres urlopu bezpłatnego. Otóż proporcjonalny wymiar dni urlopu wypoczynkowego, które pracownik powinien w trakcie urlopu bezpłatnego nabyć jest obcinany. Tak więc przebywając miesiąc na urlopie bezpłatnym, nasz wymiar urlopu wypoczynkowego w całym roku jest mniejszy o 1/12.
Hmmm... 1/12 za którą powinniśmy dostać wynagrodzenie. Tak więc pamiętajmy, że urlop bezpłatny może być w pewnym sensie "przywilejem"dla pracownika, ale w żadnym wypadku nie może być naszym obowiązkiem w stosunku do widzimisię pracodawcy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz