niedziela, 30 września 2012

Spółka cywilna czy jawna ?

Nie jest łatwo zdecydować w jakiej formie prowadzić swoją działalność gospodarczą: czy to będzie spółka cywilna lub jawna. Należy rozważyć wiele czynników, charakter prowadzonej działalności lub zakres odpowiedzialności. Zły wybór formy działalności może okazać się jak zbyt ciasny but u nogi i być dla przedsiębiorcy źródłem utrapień.

Opowiadając się za wyborem spółki cywilnej, jest to dobra alternatywa dla osób które dobrze się znają i darzą się zaufaniem. Dlatego, że spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej i nie może we własnym imieniu zaciągać praw i obowiązków. Znaczy to tyle, że długi spowodowane przez jednego ze wspólników, są długami obojga. Wspólnicy za zadłużenie odpowiadają całym swym majątkiem osobistym. Cokolwiek w czasie trwania spółki jest nabywane, w rzeczywistości nabywane jest nie przez spółkę, ale przez wspólników do ich wspólnego majątku. Niewątpliwą zaletą przy zakładaniu obu spółek jest brak konieczności wniesienia kapitału zakładowego. Nieważne jak bardzo będzie zróżnicowana wartość wniesionego kapitału zakładowego przez każdego ze wspólników, każdy ze wspólników uczestniczy w zyskach i stratach proporcjonalnie. Istnieje jednak możliwość wykluczenia danego wspólnika od udziału w stratach, natomiast nie można zwolnic go od udziału w zyskach. Założenie spółki cywilnej nie wiąże się z kosztami z tytułu wpisu do rejestru przedsiębiorstw, a fakt jej założenia jest odnotowywany poprzez wpisanie w ewidencji działalności gospodarczej informacji, że dana osoba prowadzi działalność gospodarczą w ramach spółki cywilnej. Zawarcie lub zmiana umowy spółki cywilnej wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 0,5% wartości wkładów wniesionych do spółki. Do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych wspólnicy spółki zobowiązani są solidarnie, co oznacza, że urząd skarbowy może żądać zapłaty należnego podatku w całości od każdego ze wspólników. Natomiast zapłata podatku przez któregokolwiek ze wspólników zwalnia pozostałych z tego obowiązku. Należy pamiętać, że sama spółka nie podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców, a wyłącznie każdy z jej wspólników oddzielnie.

Spółka jawna jest odrębnym podmiotem prawa, może we własnym imieniu zaciągać prawa. Przede wszystkim jednak nie jest odpowiednia dla działalności tymczasowej, sezonowej lub o małych rozmiarach, z uwagi na większy koszt jej założenia. Konieczny jest wpis do KRS, zgłoszenie tego faktu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, sama umowa musi być zawarta w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Wniosek o dokonanie zmiany wpisu spółki w KRS podlega opłatom na łączną kwotę 500 zł. Nierzadko ewidencja księgowa musi być prowadzona w formie ksiąg rachunkowych - jeśli podmiotami spółki są osoby prawne. Jeśli są to wyłącznie osoby fizyczne - gdy przychody spółki za poprzedni rok nie osiągnęły kwoty 800 000.00 euro - ewidencja może być prowadzona w formie uproszczonej. Odmienna w spółce jawnej od spółki cywilnej jest kwestia odpowiedzialności za długi. Najpierw, w przypadku zadłużenia, dokonywania jest jego obowiązkowa spłata z majątku spółki jeśli taki istnieje. Dopiero później rozpoczyna się dochodzenie zobowiązań z majątku wspólników. Wspólnikami spółki jawnej mogą być osoby fizyczne lub prawne. 

Co do obowiązków podatkowych, obie formy spółek - jawna i cywilna są opodatkowane z tytułu dochodów osiąganych przez spółkę. Jednak podatek ten płacony jest w obu przypadkach nie przez spółkę, ale przez wspólników - od całości osiągniętego dochodu i w przeliczeniu na udziały w spółce. Co do ubezpieczenia wspólników - wspólnik spółki cywilnej, jak i jawnej jest płatnikiem składek na własne ubezpieczenia w ZUS. Natomiast spółka pełni funkcję płatnika składek wyłącznie za osoby świadczące w niej pracę (np. za pracowników i zleceniobiorców).

Dużą wadą spółki cywilnej jest wspomniany brak osobowości prawnej czy brak zdolności do posiadania majątku i zaciągania zobowiązań. W ten sposób majątek spółki składa się z majątku osobistego wspólników. Stawia to spółkę na przegranej pozycji, gdy chciałaby zaciągnąć kredyt na inwestycję, a jeden ze wspólników jest niewypłacalny dla banku lub już zadłużony. Dlatego też, ta forma działalności jest dobra w przypadku przedsięwzięć prostych, niezbyt kapitałochłonnych. 

czwartek, 27 września 2012

Wykluczenie wspólnika ze spółki

Współdziałanie kilku przedsiębiorców w formie spółki nie zawsze jest bezkonfliktowe. Zdarzają się sytuacje, że jeden ze wspólników wyraźnie działa na szkodę przedsiębiorstwa lub jest bierny wobec spraw spółki. Co zatem należy zrobić w takiej sytuacji?  Nie od razu należy dochodzić swoich roszczeń sądownie, gdyż jest to droga długa i trudna, gdyż każdy ze wspólników będzie bronił swoich racji. Co do zasady, pole manewru w zakresie dostępnych możliwości usunięcia wspólnika jest większe w spółce jawnej. Jest to w odróżnieniu od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością taki rodzaj przedsiębiorstwa, gdzie praca polega głównie na osobistym zaangażowaniu wspólników. O możliwych przyczynach tej sytuacji później, natomiast najpierw przytoczę kilka artykułów z kodeksu spółek handowych, które lekko nakreślają ten trudny temat. 

Art. 9 Zmiana postanowień umowy spółki wymaga zgody wszystkich wspólników, chyba że umowa stanowi inaczej. 
Art.10 par.1. Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi   
Art.10 par.2. W przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki 
Art.63.par.1. Każdy wspólnik może z ważnych powodów żądać rozwiązania spółki przez sąd
Art.63.par.2. Jeżeli jednak ważny powód zachodzi po stronie jednego ze wspólników, sąd może na wniosek pozostałych wspólników orzec o wyłączeniu tego wspólnika ze spółki 

 
W przypadku spółek jawnych odwołanie wspólnika możliwe jest wtedy, gdy zaistnieją ważne powody. Co można uznac za wystarczająco ważny powód, aby pozostali wspólnicy mogli odwołac konkretną osobę? Między innymi jest to działalnie na szkodę firmy, przy czym odwołanie może dotyczyć zarówno działań podjętych przez wspólnika jak i działań zaniechanych - przez których niepodjęcie spółka straciła na wartości lub pozycji konkurencyjnej. Działanie na szkodę firmy jest oczywiście zabronione, natomiast to na pozostałych wspólnikach będzie ciążyć obowiązek udowodnienia, że praca w konkurencyjnej spółce spowodowała konkretne straty spółki jawnej. Może zaistnieć taka sytuacja, że wspólnik uzyskał zgodę na pracę w przedsiębiorstwie pokrewnym co do branży / charakteru świaczonych usług - wtedy nie możemy we wniosku powoływać się na działanie na szkodę firmy. Praca dla konkurencji nie jest jeszcze złamaniej zasady nakazującej nie działania na szkodę firmy. 

Również bierne prowadzenie spraw spółki, nie przynoszące efektów spowodowanych brakiem nakładów pracy wspólnika, może stanowic podstawę do jego wykluczenia. W tym zakresie znajdowac się również będzie długotrwała niedyspozycja wspólnika, przez co nie może on sumiennie wywiązywac się ze swoich obowiązków. 

Kolejnym argumentem przemawiającym za odwołaniem wspólnika jest przekroczenie jego kompetencji. Zdarza się , całkiem słusznie, że wspólnicy w umowie określają zakres swoich kompetencji, obowiązków. Każdy pełni określoną funkcję, a na przykład zgodą wszystkich wspólników tylko jeden z nich może reprezentować firmę na zewnątrz. Przekroczenie w tym zakresie przez jednego ze wspólników kompetencji stanowi wyraźne naruszenie zapisów umowy, zwłaszcza jeśli decyzja podjęta nieprawomocnie naraziła spółkę na straty w majątku i mieniu.

Kolejną przesłanką jest utrata uprawnień przez danego wspólnika, przez co na przykład nie może pełnić on określonej funkcji, wykonywać danych czynności. Powoduje to zachwianie organizacji przedsiębiorstwa, często utrata uprawnień powoduje, że wspólnik jest bezużyteczny dla prowadzenie spraw firmowych. 
 
 Zaistnienie jakiejkolwiek z tych przesłanek powoduje poważne naruszenie obowiązków wspólnika. Konieczme jest określenie w umowie, czego wspólnikom nie wolno, za co ponoszą odpowiedzialnośc, jaki jest zasięg ich odpowiedzialności i działaności. Stworzy to jasną sytuację dla osób tworzących przedsiębiorstwo, za jakie wykroczenia mogą bezwzględnie ponieść karę w formie wykluczenia ze spółki. 
Należy pamiętać, że z chwilą utworzenia spółki, każdy z właścicieli wniósł do niej swój wkład, często pieniężny. Oznacza to, że z chwilą pozbycia się danego wspólnika należy zwrócić mu swój wkład w spółkę. Nie jest to równowartość kwoty wniesionej, ale rozliczenie udziału na podstawie wartości zbywczej majątku spółki.  Zwrot wkładu może polegać również na przyjęciu do spółki nowego wspólnika, po spłaceniu dotychczasowego co skutkować będzie nabyciem określonych udziałów i prawami w spółce.

piątek, 21 września 2012

Obowiązki związane ze sponsoringiem

Sponsoring jest skutecznym sposobem na zareklamowanie usług swojej firmy wśród konkretnych odbiorców. Umowa ta jest umową nienazwaną, tzn. zawierana jest w ramach swobody umów, zgodnie z wytycznymi Kodeksu Cywilnego. Nie ma konieczności, aby umowa sponsoringu sporządzona była na piśmie, ale dla celów podatkowych ta czynność jest wręcz wskazana. Dlaczego? Aby jednoznacznie w umowie określić charakter świadczonych usług sponsoringowych i formę ekwiwalentności tej umowy. Sponsoring jest oparty na zasadzie ekwiwalentności, tzn. w zamian za świadczone usługi przedsiębiorca otrzymuje coś w zamian, najczęściej reklamę swojej firmy. Brak takiego wskazania będzie świadczył, że oferowane przez przedsiębiorstwo usługi/rzeczy są darowizną tzn. czynnością jednostronną. Dodatkowo w umowie powinna się znaleźć forma sponsoringu tzn. rzeczowa, pieniężna, usługowa. Umowa powinna ponadto zawierać okres trwania sponsoringu, sposób świadczenia i jego wysokość dla strony będącej sponsorem, ewentualne roszczenia na wypadek niewywiązania się jednej ze stron z umowy. Dobre skonstruowanie umowy sponsoringu jest konieczne, gdyż w polskim prawie takie wydatki mogą zostać uznane za koszty podatkowe. Dla przedsiębiorcy będącego sponsorem jest to o tyle korzystne, że poniesiony wydatek pozwoli mu na zmniejszenie dochodu do opodatkowania, co nie jest możliwe w przypadku darowizny. Darowizna jest podatkowo neutralna, jedyną możliwość uwzględnienia takiej darowizny w dochodzie przewidują przepisy dotyczące odliczenia darowizn od dochodu, przy czym odliczenie takie nie może być większe niż określony przepisami procent dochodów. Wracając do sponsoringu, zdarza się że przyjmuje on formę umowy barterowej  tzn."coś za coś" - z tym, że świadczone usługi mają identyczną wartość. Koszty poniesione z tytułu umowy sponsoringu stanowią koszt uzyskania przychodu, gdy poniesione zostały w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przekazywanie pewnych dóbr (rzeczowych lub pieniężnych) w zamian za usługę reklamową jest jak najbardziej działaniem służącym do uzyskania źródła przychodów, gdyż ma na celu utrwalenie pozytywnego wizerunku firmy, ukazanie firmy w nowych kręgach i pozyskanie nowych kontrahentów, partnerów handlowych. Również poniesione na ten cel wydatki nie są obojętne pod względem podatku VAT, jednak nie w każdym rodzaju sponsoringu. Rozważmy teraz trzy przykłady i wpływ operacji gospodarczych na opodatkowanie.
1. Przedsiębiorca przekazuje gotówkę na cele sportowe. W zamian na koszulkach zawodników znajdować się będzie reklama danej firmy oraz inne usługi określone w umowie sponsoringu. - w tym przypadku przekazanie pieniędzy nie będzie dla firmy przychodem do opodatkowania - natomiast otrzymana w zamian faktura/rachunek lub inny dowód od klubu sportowego będzie stanowił koszt uzyskania przychodu, koszt z "zakupu" reklamy. Dodatkowo, jeśli wyświadczone w zamian usługi będą opodatkowane VAT, a sponsor jest podatnikiem VAT czynnym, może pomniejszyć swoje zobowiązanie o VAT z faktury.
2. Umowa barterowa przewiduje, że sponsor przekazuje towary na cele klubu, w zamian otrzymując reklamę swojej firmy w mediach. Równowartość obu usług jest jednakowa - ten przypadek nie będzie tak korzystny podatkowo. Przekazanie towarów klubowi sportowemu spowoduje powstanie przychodu z tytułu podatku dochodowego i koniecznośc odprowadzenie VAT należnego z ww faktury. W zamian sponsor otrzyma fakturę na usługę reklamową - w tej samej wysokości, co spowoduje brak dochodu do opodatkowania podatkiem dochodowym i prawdopodobnie brak VAT do odprowadzenia do Urzędu Skarbowego. Gdyby klub sportowy podatnikiem VAT nie był - sponsor poniesie dodatkowy koszt z tytułu odprowadzenia VAT do Urzędu z wystawionej przez siebie faktury. 
3. Wartość świadczonych usług okazuje się wyższa niż świadczenie wzajemne strony obdarowanej - sytuacja taka częściej ma miejsce, gdy umowa sponsoringu jest niesporządzona. Wtedy też łatwiej o ewentualny zarzut ze strony organów podatkowych wskazujący na brak ekwiwalentności umowy. Może się tak zdarzyć, że sponsor przekazuje gotówkę na rzecz klubu, który w zamian świadczy usługi reklamowe, których koszt poniesienia na wolnym rynku jest znacznie niższy niż otrzymana pomoc. W przypadku ewentualnej kontroli tak właśnie się dzieje, że badane jest, czy świadczenie wzajemne ma tą samą wartość. Gdyby okazało się, że sponsor tak naprawdę częściowo finansuje klub sportowy za darmo, to ta część pomocy, która jest nadwyżką przekazanej gotówki nad otrzymaną promocją w reklamie będzie uznana za darowiznę. Kwota ta będzie wyłączona z kosztów uzyskania przychodów.

czwartek, 20 września 2012

Dokonanie kompensaty zobowiązania podatkowego

Kompensata to według słownikowej definicji wyrównanie wzajemnych roszczeń. W rachunkowości jest to sposób zniesienia wzajemnych rozrachunków pomiędzy podmiotami. Dokonanie tej operacji w księgach rachunkowych tak naprawdę wpływa neutralnie na sytuację spółki, gdyż nie tylko prowadzi do zmniejszenia zobowiązania ale też należności. Jednak poprawia obraz jednostki w oczach odbiorcy sprawozdania, jako obarczonej mniejszym zadłużeniem - korzystne jest dokonanie takiej operacji, gdyż ukazuje brak problemów przedsiębiorstwa do regulowania zobowiązań.

Kompensaty można dokonać nie tylko w zakresie wzajemnych zobowiązań między przedsiębiorcami. Kompensata może zostać dokonana również z jednostką samorządu terytorialnego - np. z samorządem gminnym lub innymi w zakresie zobowiązań podatkowych. Jeśli więc przedsiębiorca jest zobowiązanym do zapłaty podatku na rzecz jednostki samorządu terytorialnego np. podatku od nieruchomości, podatku od środków transportu, podatku od spadków i darowizn, podatku od czynności cywilnoprawnych, podatku leśnego, rolnego, z tytułu zobowiązań w zakresie karty podatkowej - może zwrócić się do właściwego organu terytorialnego z pismem o dokonanie kompensaty ( na tzw. wniosek), kompensata może być inicjatywą również jednostki samorządu terytorialnego - na taką decyzję przysługuje nam odwołanie. Kompensata jest prawomocna, gdy obie strony wyrażą na nią zgodę. Znacznie częstszą sytuacją jest kompensata dokonana z inicjatywy jednostki samorządowej. Taki podmiot działa na podstawie wielu wytycznych np. ustawy o zamówieniach publicznych oraz zobowiązany jest do stosowania dyscypliny finansów publicznych - zatem nie zapłacenie przez gminę zobowiązania z tytułu wykonanej na jej rzecz usługi stanowi dla niej spore obciążenie i grozi sankcjami. W interesie więc np. gminy jest kompensacja wzajemnych zobowiązań, zwłaszcza dla tych podatków które są płacone przez podatników do 20. dnia danego miesiąca za miesiąc poprzedni, a usługa wykonana na rzecz gminy jest konieczna do uregulowania wcześniej. Kompensata może zostać dokonana również w zakresie dochodów budżetu państwa (CIT,PIT,VAT) - jednak jest to już sytuacja znacznie rzadsza. Niemniej jednak jest taka możliwość.

Dokonanie kompensaty musi dotyczyć wierzytelności bezspornych. Jeśli termin zobowiązania podatkowego minął, kompensata może być wskazana również na pokrycie zaległości wraz z odsetkami za zwłokę. Przedsiębiorca ma możliwość także złożenia wniosku o zaliczenie wierzytelności na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

środa, 19 września 2012

Karta podatkowa

Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą dąży do tego, aby ograniczyć swoje obowiązki wobec fiskusa do minimum. Dobrze, jeśli równocześnie daje to efekty w postaci niewysokich obciążeń publicznoprawnych. Podatnik dążący do zrealizowania tych kwestii, powinien wziąć pod uwagę możliwość opodatkowania swojej działalności w formie karty podatkowej. Specyfika karty podatkowej polega na tym, że wysokość płaconego podatku nie jest powiązana z osiąganym dochodem, a sam podatek ma charakter ryczałtu określonego jako zobowiązanie podatkowe do zapłaty w tej samej wysokości przez cały rok lub do pojawienia się pewnych okoliczności, które wpłyną na zmianę wysokości karty podatkowej (o tym mowa później). Poniżej przedstawię kilka najważniejszych kwestii dotyczących tej formy opodatkowania. 

1. Kto może skorzystać z karty podatkowej -  wyłącznie osoby fizyczne, również spółki cywilne osób fizycznych. Warunkiem jest, że świadczone przez firmę usługi muszą być wykonywane na rzecz osób fizycznych. Nasze przedsiębiorstwo nie może wystawiać faktur za wykonane usługi na rzecz np. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.
2. Kogo zawiadomić o wyborze karty - przedsiębiorstwa, które już w momencie rozpoczęcia działalności chcą rozliczać się poprzez kartę podatkową, na formularzu CEIDG zaznaczają jako formę opodatkowania właśnie ten rodzaj. Nie trzeba ponownie informować Urzędu Skarbowego o wybraniu tej formy opodatkowania, gdyż formularz CEIDG wysyłany jest do US, ZUS i Urzędu Statystycznego. Istnieje możliwość przejścia z innej formy opodatkowania np. ryczałtu na kartę podatkową. Nie ma jednak możliwości uczynienia tego w ciągu roku, np. od czerwca. Dopiero z pierwszym dniem nowego roku opodatkowujemy się w formie karty, sporządzając do 20 stycznia pismo do US informujące o zmianie formy opodatkowania. Jako, że stawki karty podatkowej ustalane są na kolejny rok w nowej wysokości, po otrzymaniu decyzji o wysokości opłacanego podatku mamy 14 DNI, podczas których możemy poinformować US, że rezygnujemy z opodatkowania w formie karty i przechodzimy np. na zasady ogólne.
Gdy na koniec roku podejmujemy decyzję, że nadal będziemy opodatkowani w formie karty podatkowej - nie ma konieczności ponownego informowania o tym Urzędu Skarbowego. Forma naszego opodatkowania jest aktualna tak długo, dopóki  my sami nie wygłosimy jej zmiany. Właściwy miejscowo Urząd Skarbowy znajdować się będzie albo według miejsca siedziby zgłoszonego w ewid. działalności gospodarczej, albo gdy zakład nie ma siedziby - Urząd Skarbowy właściwy co do miejsca zamieszkania (a nie zameldowania) właściciela /jednego ze wspólników.
3. Wykluczenia przy tej formie opodatkowania - podatnik nie może korzystać z usług osób zatrudnionych na podstawie innych niż umowa o pracę form zatrudnienia, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne. Oznacza to, że fryzjerka opodatkowana kartą podatkową, NIE może zatrudniać fryzjerów na umowę zlecenie, wyłącznie na umowę o pracę. Może natomiast zatrudniać na umowę zlecenie księgową, kierowcę, sprzątaczkę, gdyż traktowani są oni przy tym profilu świadczonych usług jako podmioty specjalistyczne ( nie wchodzące w zakres prowadzonych przez fryzjerkę usług). Przy tej formie opodatkowania, ustalone są limity zatrudnienia, zatrudnienie większej niż przewidywana liczba pracowników powoduje utratę uprawnienia do tej formy opodatkowania. Za pracowników uznaje się również osoby wykonujące pracę nakładczą oraz członków rodziny, z innym miejscem pobytu stałego lub czasowego niż właściciel zakładu. Za pracowników nie uznaje się członków rodziny pozostających z właścicielem w jednym gospodarstwie domowym, osoby zatrudnione w celu nauki zawodu/przyuczenia, nie więcej niż 4 bezrobotnych absolwentów skierowanych na staż, nie więcej niż 3 bezrobotnych lub absolwentów zarejestrowanych w urzędzie pracy przez okres dłuższy niż 6 miesięcy. Ważne: małżonek podatnika pomagający w danej firmie nie jest uznawany za pracownika ( nie wlicza się do limitu zatrudnienia), ale małżonek NIE MOŻE wykonywać tej samej działalności co podatnik w formie drugiej zarejestrowanej działalności, gdyż wtedy nie można opodatkowywać się w formie karty podatkowej, przez obu małżonków.
Co do zasady, prowadzenie działalności polegającej na najmie, dzierżawie nie wyklucza opodatkowania ryczałtem, jeśli jednak najem dotyczy środków wykorzystywanych podczas prowadzenia statutowej działalności, tracimy możliwość preferencyjnego opodatkowania. Np. prowadząc salon fryzjerski, możemy równocześnie prowadzić działalność wynajmu, dzierżawy - i opodatkowywać się w formie karty, jeśli jednak najem będzie dotyczył np. części lokalu fryzjerskiego dla otwarcia tam solarium - tracimy możliwość opodatkowania w formie karty. Są znane również inne przypadki zastrzeżeń co do prowadzonej działalności najmu - według stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wynajem 10 posiadanych domków na cele turystyczne jest górną granicą możliwości opodatkowania w formie karty podatkowej. Gdyby podatniczka chciała zakupić jeden dodatkowy domek, musi opodatkować się na innych zasadach.
4. Formalności - nie prowadzimy żadnych ewidencji podatkowych ( ksiąg ani podatkowej książki przychodów i rozchodów). Musimy jednak na żądanie klienta wystawić rachunek lub fakturę, a jeśli zatrudniamy pracowników - prowadzić ewidencję zatrudnienia, rozliczać zaliczki na podatek od wynagrodzeń, składki ZUS. Podatek płacony jest w stałej wysokości do 7 dnia następnego miesiąca za miesiąc poprzedni ( za czerwiec płacimy do 7 lipca). Do 31.01. składamy deklarację PIT 16A - jest tam informacja o wysokości składki na ubezpieczenie zdrowotne odliczonej od karty w danym roku. O wszelkich zmianach wpływających na wysokość karty informujemy Urząd Skarbowy niezwłocznie, gdyż np zatrudnienia dodatkowego pracownika wpływa na wysokość karty podatkowej już od miesiąca w którym nastąpiło zatrudnienie. Jeśli powiedzmy dnia 15. danego miesiąca zatrudniliśmy pracownika, a Urząd Skarbowy poinformowany o tym - powiększył stawkę ze 100 zł do 200 zł miesięcznie- to należność za dany miesiąc liczymy proporcjonalnie ( 1/2 x 100 zł + 1/2 x 200 zł = 150 zł), a od następnego miesiąca podatek wyniesie już całość określonej przez US nowej kwoty.
5. Wysokość karty podatkowej - stawki karty podatkowej są bardzo różne. Kwoty te uzależnione są od wielkości miejscowości, rodzaju usług, wielkości zatrudnienia. Tak obliczoną stawkę naczelnik US może obniżyć o 20% jeśli podatnik ma ukończone 60 lat. Wysokość karty podatkowej jest rzeczą bardzo indywidualną, nie ma przeszkód aby podatnik po określeniu wysokości zobowiązania zwrócił się do naczelnika US na piśmie z uzasadnioną prośbą obniżenia stawki karty. Szczególnie w przypadku, gdy w przedsiębiorstwie jest sam właściciel lub maksymalnie jeszcze jeden pracownik, właściciel może zwrócić się o obniżenie stawki ze względu na ograniczone możliwości rozwoju przedsiębiorstwa. 
6. Wysokość karty podatkowej w roku 2012 : do pobrania ze strony MF, poniżej link
http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/od_osob_fizycznych/pit_2012/zal3stawki_karty_2012.pdf
7. Dla kogo karta podatkowa :
Należy pamiętać, że ustalone zobowiązanie w formie karty podatkowej musi zostać uregulowane w każdym miesiącu, nawet takim, gdzie właściciel nie osiągnie żadnego dochodu. Wybór karty podatkowej jest zalecany w takich branżach, gdzie osiągane są duże przychody, natomiast brak jest kosztów ich uzyskania. Opodatkowanie w tej sytuacji na zasadach ogólnych zapewne byłoby wyższe niż ustalona do zapłaty karta podatkowa. Natomiast tam, gdzie uzyskany dochód okupiony jest znacznymi kosztami, lub gdy popyt na daną usługę jest niepewny - nie zaleca się opodatkowania kartą. 
8. Gdy prowadzona działalność gospodarcza opodatkowana w formie karty podatkowej jest jedynym źródłem dochodu - nie ma możliwości odliczenia na koniec roku ulgi na dziecko oraz internetowej, mieszkaniowej itp.  Brak jest możliwości rozliczenia wspólnie z małżonkiem. 
9. Jak się to liczy ? - Obliczając zobowiązanie za dany miesiąc w formie karty podatkowej, mamy możliwość dokonania jednego odliczenia od podatku - odliczenie składki zdrowotnej, a dokładnie 7,75% od przyjętej na rok 2012 podstawy w wysokości 2828,31 złotych. (2828,31x7,75%=219,19). Tak więc prowadząc działalnośc polegającą np. na świadczeniu usług grawerskich, w miejscowości do 5000 mieszkańców- płacimy co miesiąc 364 złote. Tą kwotę możemy pomniejszyc o 219,19, jeśli zdrowotne zostało zapłacone i tak obliczoną kwotę (364,00-219,19= 144,81=145 złotych) wpłacamy na konto US. 
WAŻNE: od podatku możemy odliczyć tylko tą cześć zdrowotnego, które zostało zapłacone w danym miesiącu, za które jest zobowiązanie. Jeśli więc do 7 lipca musimy zapłacić podatek, który dotyczy czerwca, to możemy go pomniejszyć o to zdrowotne które zostało zapłacone w czerwcu. Istnieje możliwość, że podatek będzie tak niski, że po odjęciu od niego części zdrowotnego nigdy nie zaistnieje konieczność zapłaty podatku - w takiej sytuacji nie informujemy o tym Urzędu Skarbowego - kwoty te są wpisywane do zeznania rocznego PIT-16.




niedziela, 16 września 2012

Leasing zwrotny

Szczególnym rodzajem leasingu jest leasing zwrotny. Jest to w polskich realiach nadal dosyć "świeża" oferta, jednak warta poświęcenia uwagi. Leasing zwrotny jest idealną ofertą na trudne czasy, na okres panującego obecnie kryzysu. Na czym polega? Przedsiębiorstwo, które boryka się z problemem braku środków finansowych, a w swoim majątku posiada jakiś środek trwały np. maszynę, może odsprzedać po cenie rynkowej daną maszynę towarzystwu leasingowemu.  W ten sposób uzyska środki finansowe i będzie posiadać prawo pierwszeństwa do wynajmowania owej  maszyny na takich zasadach, jak w zwykłym leasingu. Po upływie wspomnianego okresu, ponownie staje się jej właścicielem - zależnie od leasingu finansowego lub operacyjnego, albo w momencie zapłaty ostatniej raty, albo uiszczając 1% od wartości maszyny. Leasing zwrotny otwiera drogę do linii kredytowej, błyskawicznie poprawia płynność finansową i wspomaga kontrolę wydatków. W prosty sposób prowadzi do poprawy wskaźników finansowych firmy, zapewniając równocześnie pełny komfort zarządzania.
Szczególnie optymalny podatkowo może być leasing zwrotny nieruchomości. By zdobyć środki finansowe, można albo ustanowić na danej nieruchomości zabezpieczenie hipoteczne i skorzystać z kredytu hipotecznego, albo też skorzystać z leasingu zwrotnego nieruchomości. Leasing zwrotny nie powoduje pozbycia się prawa do posiadania danego przedmiotu, Od chwili zawarcia umowy sprzedaży właścicielem przedmiotu, w sensie prawnym, jest finansujący (nabywca). Długość trwania leasingu zwrotnego wynosi w przypadku nieruchomości 10 lat, co oznacza, że w ciągu 10 lat poniesiemy koszty, które w przypadku własnej amortyzacji musielibyśmy rozłożyć na znacznie dłużej ( w niektórych przypadkach nadal obowiązuje stawka amortyzacyjna nieruchomości 1,5%). Najkorzystniejszym rozwiązaniem dla początkującego przedsiębiorcy jest sprzedaż nieruchomości na zasadzie leasingu jeszcze przed rejestracją spółki. Wtedy, dochód ze sprzedaży nieruchomości zostanie zwolniony z podatku dochodowego po spełnieniu określonych warunków ( konieczność posiadania nieruchomości co najmniej 5 lat). Następnie wynajem wspomnianej nieruchomości nastąpi już przez zarejestrowaną działalność gospodarczą, a zatem koszty płaconych rat będą stanowić koszty uzyskania przychodu. Leasing zwrotny może dotyczyć wszelkich nieruchomości - także dużych biur czy budynków mieszkalnych wybudowanych pod wynajem.

sobota, 15 września 2012

Leasing operacyjny czy finansowy

Finansowanie za pomocą leasingu jest jednym z popularniejszych źródeł pozyskiwania kapitału dla swojego przedsiębiorstwa. Przepisy wyróżniają dwie jego formy, natomiast ze względu na znaczne między nimi różnice należałoby poświęcic im chwilę uwagi. 
Leasing operacyjny to taka forma leasingu, w której dany przedmiot nadal należy do majątku firmy leasingowej. Przedsiębiorstwo staje się jego właścicielem dopiero po upływie okresu trwania leasingu, w momencie zapłaty określonej w umowie kwoty wykupu przedmiotu. Tak więc przedsiębiorstwo zawierając taką formę leasingu nie dokonuje jego amortyzacji. Co miesiąc dostaje faktury VAT, z których całość kwoty netto jest dla przedsiębiorstwa kosztem uzyskania przychodu. Również opłata wstępna stanowi koszt. Co do sposobu odliczenia VAT z faktury, jeśli nabywamy samochód osobowy, należy pamiętać że nie powinniśmy odliczyć więcej niż 60% VAT z każdej faktury oraz nie więcej niż 6000 złotych łącznie. Po przekroczeniu tego progu, kosztem dla przedsiębiorstwa jest faktura w wysokości brutto. Czas leasingu środka wynosi maksymalnie 60 miesięcy, natomiast nie może byc krótszy niż 40% czasu amortyzacji danego środka. Jeśli więc zawieramy umowę leasingu operacyjnego jakiegoś urządzenia, które według klasyfikacji KŚT objęte jest amortyzacją roczną 20% tzn. zamortyzuje się po 5-ciu latach, to firma udostępni nam leasingu na okres minimalny 2 lat (40%x5lat) a maksymalnie 5 lat. 
Leasing finansowy z kolei pozwala na dokonanie odpisów amortyzacyjnych przez nabywającego daną rzecz. Dodatkowo, otrzymuje on informację ( najczęściej z góry ustalony harmonogram spłaty) o odsetkach z tytuły zawartej umowy i systematycznie co miesiąc oprócz amortyzacji, w kosztach ujmuje również dane odsetki. Podatek VAT, ze względu na fakt, że podczas trwania umowy nie otrzymujemy faktur, jest płatny w momencie podpisania umowy w całkowitej wysokości. Jest to dość sporym obciążeniem już na samym początku. Od razy również możemy odliczyć kwotę 6 000 złotych z tytułu VAT, jeśli nabywamy samochód osobowy. Czas trwania tego leasingu to minimum 12 miesięcy a maksimum 60 miesięcy. 
Podstawową różnicą między dwoma rodzajami leasingu jest fakt dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W sytuacji, gdy przedsiębiorstwo chce rozłożyć koszt leasingu na jak najdłuższy czas, należałoby wybrać drugi wariant. Leasing finansowy pozwala na ponoszenie kosztów zgodnie z okresem amortyzacji. Gdyby przedmiot powinien być amortyzowany stawką 10%, to nasz koszt zakupu rozłożony byłby na 10 lat. W odwrotnym wariancie, gdy przedsiębiorstwu zależy na jak najwyższych kosztach w celu obniżenia podstawy podatku dochodowego, warto zastanowić się nad leasingiem operacyjnym. Pozwala on na ponoszenie kosztów na zakup środka trwałego na postawie długości umowy, a nie konieczności jego amortyzowania. Czasem zdarza się, że okres leasingu operacyjnego jest krótszy niż okres amortyzacji danego przedmiotu, tym samym raty są krótsze i w większej wysokości. Leasing finansowy ma jeszcze inną korzyść. Firmy nowo powstające lub tzw. mali podatnicy mogą dokonać w jego ramach jednorazowej amortyzacji, gdy przedmiotem leasingu jest auto ciężarowe. Z danych rynkowych wynika, że leasing operacyjny zdecydowanie wygrywa z finansowym - szacuje się, że z takiej formy finansowania korzysta około 80 proc. przedsiębiorców.

Pożyczka bezzwrotna

W ostatnich dniach emitowany jest spot Idea Bank oferujący dla przedsiębiorców możliwośc zaciągnięcia pożyczki bezzwrotnej w maksymalnej kwocie 15 000 złotych. Nowatorskie rozwiązanie polegać ma na spłacie przez cały okres jedynie odsetek. W takim razie co z kapitałem? 
Z krótkiej notki na stronie bankowego giganta wynika, że przede wszystkim pożyczka skierowana jest dla osób prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą. Odsetki, jeśli są spłacane mogą zostać wliczone jako koszt działalności przedsiębiorstwa. Kapitał natomiast może zostać umorzony. Warunków skorzystania z tej ostatniej możliwości jest jednak kilka. Przede wszystkim należy regularnie, zgodnie z harmonogramem spłacać odsetki, powierzyć prowadzenie księgowości Idea Bank - a właściwie spółce powiązanej czyli Tax Care S.A., oraz utrzymanie na rachunku Idea Bank wymaganych wpływów miesięcznych.
Tyle z informacji zawartych na pierwszej stronie Idea Bank. Czy są jakieś "kruczki"? Przede wszystkim może być to oferta korzystna dla firm, które dopiero planują rejestrację swojej działalności. Powierzenie wszystkich spraw jednemu podmiotowi, łącznię z księgowością, może być znacznym ułatwieniem. Niekoniecznie sprawdza się to przy małych firmach, które jakiś czas istnieją na rynku, a zawierając taką umowę pożyczki muszą się liczyć z koniecznością wypowiedzenia umowy swojej księgowej, kadrowej etc. Czy jest logiczne powierzenie pełnej kontroli nad swoją firmą jednemu podmiotowi? Według mojej oceny nie, jednak abstrahując od osobistych opinii, postanowiłem zajrzeć również do warunków kredytowania przyjętych przez Idea Bank.
Przyjęte przez bank warunki kredytowania przy wspomnianej pożyczce to stawka 24% rocznie.Od razu więc zaglądam do kalkulatora kredytowego, wstukuję wszystkie potrzebne dane. Wyniki prezentuje poniższa tabela. 






Sam poziom płaconych odsetek jest zatrważający. Z tytułu zaciągnięcia pożyczki jesteśmy zmuszeni do oddania bankowi prawie 25 000.00 złotych. Mniej więcej takim wydatkiem dla firmy byłoby zaciągnięcie kredytu w innym banku, jednak kwota ta uwzględniałaby kapitał i odsetki. Czy tak potrzebne przedsiębiorcy jest opodatkowanie wysokich odsetek? Moim zdaniem przy takim poziomie pożyczki nie ma to żadnego znaczenia, zwłaszcza że kwota ta będzie stopniowo malała, więc jedynie początkowo może być odczuwalny efekt optymalizacji. Dodatkowo, konto którego prowadzenie obecnie jest bezpłatne, trzeba utrzymywać w Idea Bank przez 10 lat. Jak pewna jest gwarancja niespłacania kapitału kredytu? Z naszej strony wymaga dużej solidności czyli terminowego wpłacania każdej raty odsetkowej, bez żadnej zwłoki. Zwłoka w zapłacie może być po ukończeniu okresu pożyczkowego podstawą do żądania zwrotu kapitału. Czyli całkowity koszt kredytu wzrośnie do prawie 40 000 złotych. Prowadzenie księgowości w Tax Care również nie jest za darmo - wg prospektu jest to minimum 49 złotych miesięcznie. Prowadzenie księgowości trzeba powierzyć na cały okres udzielania pożyczki czyli na 10 lat. Idiotyzm ! Bank, owszem, może narzucać warunki spłaty kredytu, ale przedsiębiorca który godzi się na oddanie prowadzenia księgowości na okres 10 lat jest lekko niepoważny. Już nie wspomnę, że kwota 49 złotych jest trochę za niska w odniesieniu do realiów biur rachunkowych. W tej chociażby kwestii nie powinno kierować się ceną, a mam wątpliwości co do poziomu obsługi księgowej firmy wyraźnie stawiającej na ilość a nie jakość.

poniedziałek, 10 września 2012

Fakty i mity o urlopie bezpłatnym

Jest to ten rodzaj urlop na myśl o którym każdy z pewnością dostaje gęsiej skórki. Urlop kojarzy się przecież z odpoczynkiem, ale jak tu odpoczywać za darmo? Niestety są takie branże w gospodarce, gdzie na produkowane dobra jest albo wzmożony popyt, albo chwilowy spadek zainteresowania. 

Jednak u niektórych panuje błędne przekonanie, że urlop bezpłatny można pracownikowi narzucić. 
Otóż nie. 
Zgodnie z art.174 Kodeksu Pracy, urlop bezpłatny udzielony może zostać wyłącznie na pisemny wniosek pracownika. Sytuacja, gdy kierownictwo narzuca pracownikom 2 tygodnie urlopu bezpłatnego jest niedopuszczalna. Stosując się do tej wykładni, rodzaj tego urlopu nabiera całkiem odmiennego znaczenia.Powinien być podyktowany osobistymi potrzebami konkretnego pracownika, na przykład gdy z różnych powodów nie jest w stanie pogodzić swoich spraw osobistych w ramach przyznanego urlopu wypoczynkowego. Jednak należy pamiętać, że wniosek o urlop bezpłatny nie jest czynnością jednostronną. Taki wniosek wymaga zgody przełożonego, który bez podania przyczyny może nie wyrazić zgody na jego udzielenie. Długość udzielonego urlopu ma również duże znaczenie. Urlop wynoszący 3 miesiące i dłużej może posiadać klauzulę nakazującą powrót pracownikowi do pracy na żądanie po upływie okresu trzymiesięcznego, urlop udzielony na czas krótszy niż trzy miesiące nie może być przerwany wezwaniem do stawienia się w miejscu pracy. Rzeczą kolejną jest kwestia wymiaru urlopu wypoczynkowego przypadająca na okres urlopu bezpłatnego. Otóż proporcjonalny wymiar dni urlopu wypoczynkowego, które pracownik powinien w trakcie  urlopu bezpłatnego nabyć jest obcinany. Tak więc przebywając miesiąc na urlopie bezpłatnym, nasz wymiar urlopu wypoczynkowego w całym roku jest mniejszy o 1/12. 
Hmmm... 1/12 za którą powinniśmy dostać wynagrodzenie. Tak więc pamiętajmy, że urlop bezpłatny może być w pewnym sensie "przywilejem"dla pracownika, ale w żadnym wypadku nie może być naszym obowiązkiem w stosunku do widzimisię pracodawcy.